Anababa | Expertise voor Ouders

© Copyright Applinet Bron: https://www.anababa.nl

Kinderen opvoeden is moeilijker dan je dacht

Misschien had je, voordat je kinderen kreeg, al een beeld van jezelf als ouder. Een relaxte, gezellige ouder die nooit zijn geduld verliest of kwaad wordt. Maar nu je een kind hebt, merk je dat er van dat ideaalbeeld weinig over is. Af en toe kun je je kroost wel achter het behang plakken. Waarom luisteren ze niet gewoon naar je?

Rond 1 jaar begint het opvoeden

Zodra je kind zichzelf kan voortbewegen, begint het opvoeden. Dat bestaat in die periode vooral uit het aangeven van grenzen: dat mag niet en daar mag je ook niet aankomen. Soms voel je je net een politieagent in je eigen huis. De hele tijd roep je: ‘Stop! Nee! Afblijven! Niet doen!’ Daar word je behoorlijk moe van op een gegeven moment.

Als je kind ouder wordt

Als je kind ouder wordt, dan worden de opvoedingskwesties lastiger. Je kind gaat eerder met je in discussie en heeft meer (fysieke) middelen tot zijn beschikking om het bloed onder je nagels vandaan te halen. Driftbuien in de supermarkt, keihard gillen als hij zijn zin niet krijgt, en wegrennen als jullie net in een drukke winkelstraat lopen.

Een en al strijd

Soms lijkt het alsof je de hele dag strijd staat te voeren. Over schoenen aantrekken, bordje leegeten of naar zwemles gaan. En heb je meerdere kinderen? Dan is dat ook een bron van strijd. Ze maken maar al te graag ruzie over speelgoed, televisie kijken of wat dan ook. Daar moet je dan weer tussen gaan staan als ouder.

Je valt jezelf tegen als opvoeder

Toen je nog geen kinderen had, dacht je dat je wel een goede ouder zou zijn. Geduldig. Relaxt. Goedgehumeurd. Maar in werkelijkheid valt het je behoorlijk tegen. Je had nooit gedacht dat het zo veeleisend zou zijn. En de combinatie met een chronisch slaapgebrek en weinig tijd voor jezelf maakt het nog pittiger.

Wat kun je doen?

Het belangrijkste wat je kunt doen is: de druk wat van de ketel halen. En dat kan op een aantal manieren.

Wees realistisch

Niemand is een geboren vader of moeder! Ouderschap moet je leren. En dat gaat met vallen en opstaan. Reken maar dat alle ouders in je vriendenkring of bij je in de straat net zo hard worstelen met de huil- of driftbuien van hun kinderen. Wees dus realistisch en leg de lat niet te hoog voor jezelf. Probeer je ook niet schuldig te voelen.

Zorg ervoor dat jullie het in grote lijnen met elkaar eens zijn

Het is belangrijk dat je het over de belangrijkste uitgangspunten van de opvoeding samen eens zijn. Anders krijg je er nog een strijd bij: die met je partner. Praat regelmatig met elkaar over de manier waarop je de opvoeding wilt aanpakken.

Ga op zoek naar hulp

Opvoeden hoef je niet alleen (of met z’n tweeën) te doen. Er zijn genoeg plekken waar je praktische ondersteuning kunt vinden. En dan bedoelen we niet de Supernanny op televisie, want dat zijn extreme situaties. Hulp bij opvoeden vind je als je praat met andere opvoeders, op internet of bij een opvoedingscursus. Toegeven dat je best wat hulp kunt gebruiken bij de opvoeding van je kinderen, hoeft geen taboe te zijn.

Doe wat bij je past

Er is niet één goede manier van opvoeden. Als ouder bepaal je zelf hoe je je kinderen opvoedt. Boeken, theorieën en methodieken kunnen je daarbij helpen. Maar merk je dat iets niet voor jullie werkt, of gewoon niet bij jullie past? Zet het dan overboord en ga op zoek naar iets waar je wel wat aan hebt.

Bekijk het met humor

Niets werkt zo goed als humor om een gespannen situatie op te lossen. Zet ineens een gek stemmetje op tegen je kind, of kietel hem totdat jullie allebei omrollen van het lachen. Kijk ook met een glimlach naar jezelf. Laat je je autosleutels in de hondenpoep vallen omdat je je handen vol hebt aan twee koters? Barst dan in lachen uit. Want dat is het enige zinvolle wat je kunt doen.

Auteur: MP. © Copyright Applinet 2009-heden.