Praat en lees met je kind, om zijn
taalontwikkeling te
stimuleren.
Alle informatie over ouderschap op een rij
© Copyright Applinet Bron: https://www.anababa.nl
Het omdenken van lastig gedrag begint niet bij je kind, maar bij het omdenken van je eigen irreële verwachtingen. Zodra je die loslaat, wordt het grootbrengen van kinderen een stuk eenvoudiger.
Als er iets is waar je allerlei (onuitgesproken) verwachtingen over hebt, dan is het wel het krijgen en grootbrengen van kinderen. Je kinderen zijn je alles. Of het wel goed met ze gaat, is je grootste zorg. Op zich is er niks mis mee om verwachtingen van je kind te hebben. Die kunnen het beste uit je kind halen. Het is ook onmogelijk om géén verwachtingen van je kind te hebben. Maar het is wel belangrijk om je verwachtingen te kennen en er voorzichtig mee om te gaan.
Het hebben van verwachtingen over je kind brengt twee valkuilen met zich mee:
Waarom krijgen mensen kinderen? Dat is vaak geen rationele beslissing, maar een gevoelsmatige. Ergens heb je het idee dat het leven mét kinderen je meer zal geven dan een leven zonder kinderen. Dat kinderen je op de een of andere manier iets zullen ‘brengen’. En precies bij die verwachting, zegt Berthold Gunster in zijn boek Lastige kinderen? Heb jij even geluk, begint het probleem.
Op de korte termijn is dat in ieder geval niet zo: ouders zijn in de eerste jaren van hun ouderschap minder gelukkig dan ze daarvoor waren.
Als we kinderen nemen met als doel ons gelukkiger te gaan voelen, dan wedden we op het verkeerde paard. Mogelijk dat we aan het eind van ons leven voldaan en gelukkig terugblikken, maar wie verwacht op de korte termijn gelukkig te worden va het ouderschap komt bedrogen uit. Ouderschap is vooral een kwestie van de lange adem. (uit: Lastige kinderen? Heb jij even geluk, Berthold Gunster p. 108)
Veel ouders maken aan het eind van de dag de balans op. Gedroegen je kind zich goed? Ben je niet om de haverklap boos geworden? Dan was het een goede dag. Zo niet, dan ben je ontevreden, gefrustreerd of verdrietig. Dan valt het ouderschap tegen. Op die manier maak je je geluk afhankelijk van hoe je kind zich gedraagt. Maar hoe je kind zich gedraagt, heb je niet in de hand! Dat is dus niet de goede manier om naar je kinderen (en je eigen ouderschap) te kijken.
Gunster verwoordt het als volgt:
Om lastig gedrag van kinderen om te kunnen denken, is het absoluut noodzakelijk om eerst de overtuiging om te denken dat kinderen er voor ons zouden moeten zijn. Zolang we dat denken, zullen we kinderen per definitie als een last en (dus) als lastig ervaren. Dus, nogmaals, om het niet te vergeten: wij zijn er voor hen, zij niet voor ons. En wie weet, wie weet zullen zij er ook voor ons zijn. Niet omdat ze dat moeten of horen te doen, maar omdat ze dat willen. (uit: Lastige kinderen? Heb jij even geluk, Berthold Gunster p. 111)
Dit betekent niet dat je je voor je kinderen moet opofferen. Het betekent wel een bevrijding van het idee dat je iets terug moet verwachten van je kinderen. Accepteer dat kinderen grootbrengen vooral betekent dat je onvoorwaardelijk geeft. Dat je onvoorwaardelijk van ze houdt.
Omdenken bij de opvoeding helpt je om het lastige gedrag van je kind niet als probleem, maar als mogelijkheid te zien. Omdenken maakt van een probleem een feit: zo kun je van 'ja-maar' (het gedrag van mijn kind is niet wat het zou moeten zijn en dat is een probleem) naar 'ja-en' (het gedrag van mijn kind is, wat het is).
Auteur: MP. © Copyright Applinet 2009-heden.