Praat en lees met je kind, om zijn
taalontwikkeling te
stimuleren.
Alle informatie over ouderschap op een rij
© Copyright Applinet Bron: https://www.anababa.nl
In de eerste jaren van zijn leven hecht je kind zich aan een aantal belangrijke volwassenen in zijn leven. Dat zijn hechtingsfiguren, en daarvan heeft je kind er meestal niet meer dan 5 of 6.
Hechting is de manier waarop je kind een emotionele band opbouwt met jou als ouder, én met een aantal andere belangrijke personen in zijn omgeving. Ontwikkelingspsychologen noemen die personen ook wel ‘hechtingsfiguren’.
In de meeste gevallen zijn hechtingsfiguren in eerste instantie de ouders. Maar daarnaast is er in het proces van hechting ruimte voor nog een paar andere volwassenen uit de directe omgeving: een opa, oma, oom of tante, of een pedagogisch medewerker van het kinderdagverblijf. Dit zijn altijd mensen die veel tijd met je kind doorbrengen en die veel voor hem zorgen.
Een kind heeft maximaal 3 tot 6 hechtingsfiguren in zijn leven.
Sommige kinderen zijn erg gehecht aan hun knuffel. Zien zij die ook als een hechtingsfiguur? Niet echt, denken onderzoekers. Kinderen zien hun knuffeldier (of knuffellap) als een manier “om het gescheiden-zijn van moeder te overbruggen.” Zo beschrijft ontwikkelingspsychologe Rita Kohnstamm het. Op de momenten dat de moeder er niet is, richt de hechtingsbehoefte van het kind zich tijdelijk op iets dat die moeder kan vervangen. Een knuffel is zacht en warm en voldoet daarmee (voor even) aan de eisen die je kind aan een hechtingsfiguur stelt.
Een knuffel vervult in feite dezelfde functie als duimzuigen (of zuigen op een speen): je kind wordt er rustig en minder angstig van. Als hij zoiets tot zijn beschikking heeft, wordt het makkelijker voor hem om om te gaan met scheidingssituaties, bijvoorbeeld gaan slapen.
Auteur: MP. © Copyright Applinet 2009-heden.