Anababa | Expertise voor Ouders

© Copyright Applinet Bron: https://www.anababa.nl

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is gedoemd tot mislukken. Hoe vroeger je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ontdekt, hoe beter.

Zo ontstaat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Na de bevruchting nestelt een bevruchte eicel zich normaalgesproken in de baarmoeder in. Maar bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat dat mis.

Het bevruchte eitje bereikt de baarmoeder niet

Bij ongeveer één op honderd zwangerschappen wordt de reis van het bevruchte eitje naar de baarmoeder verhinderd. Dat gebeurt bijvoorbeeld omdat de eileider op een bepaalde plek te nauw of verstopt is. Het vruchtje nestelt zich dan niet in de baarmoeder, maar bijvoorbeeld in je in de eileider. We noemen dat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Behalve in de eileider kan het vruchtje zich (in nog zeldzamer gevallen) innestelen in je buikholte of je eierstok.

Het vruchtje sterft af

Ook als het vruchtje zich niet in de baarmoeder innestelt, zal het voor de bloedvoorziening een klein wondje maken op de plaats van innesteling. De bloedvoorziening is echter veel minder goed dan in de baarmoeder. Het vruchtje zal daarom meestal binnen twee maanden doodgaan door gebrek aan voedingsstoffen.

Zo herken je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Tussen de zes en tien weken na je laatste ongesteldheid kun je last krijgen van

  • buikpijn;
  • bloedverlies;
  • misselijkheid;
  • pijn in je schouderstreek;
  • bleek worden;
  • zweten;
  • flauwvallen.

Bel de verloskundige

Voel je dat er iets mis is? Bel dan meteen je verloskundige of huisarts. Het gevaar bestaat namelijk dat je eileider knapt als het vruchtje in de eileider zit. En dat is een levensbedreigende situatie. Een verkeerd ingenesteld eitje kan er dan voor zorgen dat je veel bloed verliest in je buikholte. Je moet dan zo snel mogelijk worden geopereerd.

Naar het ziekenhuis

Soms zijn de klachten bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet heel anders dan bij een gewone miskraam. Je verloskundige zal je, als je klachten hebt, meestal meteen doorsturen naar de gynaecoloog. Die:

  • kijkt met de echo of er een vruchtje te zien is in de baarmoeder of in de eileider of eierstok. En of er bloed in je buikholte zit.
  • Blijft het onduidelijk? Dan kan de gynaecoloog met een cameraatje in je buik kijken. Onder verdoving maakt hij een piepklein gaatje in je buik en brengt daardoor de camera naar binnen.

De zwangerschap afbreken

Heeft de gynaecoloog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vastgesteld? Dan zal hij de zwangerschap zo snel mogelijk afbreken. Het vruchtje heeft geen kans om zich goed te ontwikkelen als het niet in de baarmoeder innestelt. Tegelijk kan het grote schade aanrichten in jouw lijf. Hoe eerder de zwangerschap wordt afgebroken, hoe minder schade er ontstaat.

Een medicijn dat de zwangerschap beëindigt

Is de situatie niet acuut, dan spuit de arts een medicijn in je bloedbaan, waardoor de zwangerschap eindigt. De restjes van het afgestorven vruchtje worden daarna langzaam door je eigen lichaam opgeruimd. De eileider of de eierstok waar het vruchtje is ingenesteld, blijft dan vaak gespaard.

Een operatie

In een acute situatie, waarbij de eileider (bijna) geknapt is, is een operatie de enige manier om het vruchtje weg te halen. De kans is groot dat daarbij je eileider ook wordt weggehaald.

De volgende zwangerschap

Heb je eenmaal een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, dan is er een kans op herhaling. Bij een volgende zwangerschap moet je extra worden gecontroleerd, dus meld je dan heel vroeg bij de verloskundige of de gynaecoloog.

Let op: Heb je ooit last gehad van chlamydia (een seksueel overdraagbare aandoening)? Dan is het mogelijk dat je eileiders verkleefd zijn geraakt door de ontsteking. De kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is dan veel groter.

Aanbevolen websites

Auteur: MP. © Copyright Applinet 2009-heden.